Valentynsdag by die Ysskaatsbaan

Met die Vancouver 2010 Winter Olimpiese Spele wat hierdie naweek in Kanada afgeskop het, waag ek dit om 'n kort video van ons manewales op Valentynsdag by die ysskaatsbaan hier in die Hills vir julle op te laai.

Nasionale braai dag in Australië

Dalk weet almal dit nie, maar op 26 Januarie vier Aussies mos nasionale braai dag (Australia Day). Daar is selfs winkels wat meer advertensies oor BBQ/braaiers uitsaai so 'n rukkie voor die tyd. Dit is die dag wat Aussies alles wat hulle trots maak op hul land vier. Op hierdie dag word daar ook oral oor die land burgerskap inhuldiging seremonies gehou. Die afgelope paar jaar het ons gewoonlik koers gekies na een van die strande in die omgewing en dan 'n BREKKIE langs die see gehou en die son en die see geniet. Wel, hierdie jaar het ons besluit om bietjie te gaan ondersoek instel wat hierdie land se mense in die stad aanvang. Soos 'n klein peloton het ons toe opgeruk en die trein stad toe gevat. Gestewel en gespoor met sonbrandolie, baie bottels water en "sweeties" of "lollies" (soos hulle dit hier noem)  is ons toe met die trein via die nuwe Chatswood lyn tot by Milsons Point. Ons het toe te voet deur Kirribilli gestap en van die noordekant af oor die Sydney hawebrug gestap om die tamaai veerbootresies onderdeur die brug gade te slaan.

Die stad se mense was in volle sterkte daar.  Oral het mense met TUCKERBOXES of piekniek mandjies en rugsakke op die grasperke uitgespan.  Ons het natuurlik oor die reling van die brug geleun en fotos van die spulletjie geneem. 

Die pienk kombi aan die linkerkant is natuurlik die roomyskarretjie.

 

Sommige mense het dit egter verkies om die gebeurtenis vanaf 'n boot te geniet soos hierdie boot met die Suid Afrikaanse vlag daarop.  Die brug is sowat 'n kilometer lank.  Hier onder stap ons die brug, wat vir jou soos 'n pelgrimstog kan voel om die rede dat dit so lank vat.  Ek is seker dit is 'n gesig wat baie Sydney-aners elke dag begroet - gelukkig werk ek buite die middestad, so elke besoek voel soos 'n uitstappie.

Hier onder kan julle 'n paar van die groot veerbote sien wat hierdie jaar aan die kragmeting deelgeneem het (weet nou net nie hoe regverdig die kanse was nie), want daar was Ferries van elke "shape and size".

Die Port Jackson Hawe is omskep in 'n skuim massa soos die manne dit uitgespook het vir die wenpaal - die Hawebrug.  Ek is seker daar was nie 'n beskikbare boot oor in die hele Sydney nie.

Hier is 'n kort video van die gedoente...

Kyk, ek weet ook maar nie wat ons stad sou gedoen het sonder haar geliefde Operahuis nie. Dit moet seker die mees gefotografeerde gebou in die hele Australië wees.  Moet die kunstige lyne wees. Daar is iets van die mariene natuurlewe vasgevang in die Operahuis....soos 'n paar mossels of skulpe staan dit daar...amper soos 'n Sydney "rock oyster" die smaak sensasie ervaring van vars skuimende seewater daarin vasgevang hou.

 

Die "Sydney Rock Oyster"

Hier in die voorgrond is een van die "bridge pilons" waarop die tamaai konstruksie rus.

Die vloot se helikopters was ook in volle glorie daar.

Hier is 'n pub (met 'n paar opblaas thongs/plakkies( in die bekende Sydney Rocks net langs die Sirkelkaai waar die Ferries vasmeer.

Die' toekomstige Aussie het nie op haar laat wag nie. My kinders het hierdie jaar begin met hul vierde skooljaar in Oz.  Daar is steeds 'n trotse patriotisme hier, sonder die kenmerkende politieke sametrekke wat mense verdeel, waaraan ons jare terug so aan gewoond moes raak. 

Dit was 'n snikhete dag.  Die Kurrajongs (Swart Kraaie) kon nie een slaap nie, want die aircon was gebreek.  Mense het oraloor sommer in die waterfonteine by die waterfront afgekoel. Die "ranger" het hulle toe kom waarsku dat dit "recycled" water is waarin hulle so plas...maar wie skrik nou vir 'n bietjie gebruikte water as jy warm kry.

'n Paar ander het hulself soos kangaroes gedra soos julle in die volgende video kan sien.

Hier sit ons...amper soos "DIE DENKER" en bekyk die spulletjie se manewales in die water...al die kinders was later sopnat.

 

Hier is ek en 'n vriend van my  ;-)

Daar was 'n geskarrel van mense. Net soos by baie "waterfront" areas was daar 'n koepel met kunstenaars wat opgetree het. Net om julle 'n idee te gee van die atmosfeer, hier is nog 'n kort video...



Hier is vir julle 'n mooi POSKAART FOTO wat ek vir julle van die Operahuis geneem het...hier kan enigiemand met 'n kamera sulke fotos neem.  Kliek gerus op die foto met jou muis se regterkantste knoppie, SAVE die foto en laat maak vir jou 'n poskaart by Express Foto...komaan "WISH YOU WERE HERE"

Groetnis to volgende keer.

Weer Suidkus toe

"Die man wat al die dae lekker kos kry, eet nooit lekker nie; en die man wat heeljaar vakansie hou, het geen een rusdag nie". Dit was een van die spreekwoorde van C.J Langenhoven.

'n Mens waardeer mos 'n welverdiende ruskansie wanneer jy hard gewerk het. So 'n breuk van die daaglikse roetine doen 'n mens nogal goed. Dit is altyd lekker om iets het om na uit te sien. Dit hou jou tenk vol en gee jou moed om deur te druk wanneer die stres by die werk te veel word en jou laaste vakansie doer vêr in die verskiet lê. Soms voel dit so min as mens dink jy het net 20 dae verlof in 'n jaar - dit beteken omtrent net so een week se vol vakansie en 15 langnaweke deur die jaar. Mens moet dit maar so gelykop spasieer sodat jy kort-kort 'n blaaskans kan vat.  Daar is nog so baie plekke in Australië om te verken...so min verlof.  Ek en my vrou droom al klaar daarvan hoe ons nog eendag om die "eiland" gaan toer, dalk op 'n Harley, dalk in 'n kampeer-"kombi".

Ons doen dit nou maar op die "tent-en-trailer" metode....die juppies dink mos hulle moet eers 'n 4x4 kry voordat hulle kan gaan kamp, en as hulle dan eers die ding koop moet hulle so hard werk om die paaiemente te kan byhou dat hulle nog minder kan wegbreek. Ons doen dit sommer met ons kar.  Ons het laasjaar reeds al beplan aan ons kampvakansie by Suid Durras by die suidkus (naby Batemans Baai).

Oppad na Batemans Baai het ons by ons gewone plek gestop en "Die wêreld se lekkerste pasteie" gekoop (soos ek voorheen oor geskryf het).  Daarna het ons by die uitkykpunt net voor mens deur die kronkelpad afdaal na Nowra gestop en ons pasteie gaan geiet terwyl ons die uitsig geniet.  Ek het hierdie foto daar geneem.

Hierdie keer het ons dit saam met vriende gaan doen, want hoe meer siele hoe meer vreugde. So het ons twee families reg langs mekaar "laer getrek"...

Ons het hierdie keer 'n "en-suite" badkamer bespreek.  Dan het jy jou eie toilet, wasbak en stort.  Laaskeer moes ons nog wanneer die nood druk maar in die middernagtelike ure die tent se zip aftrek en oor die gruisklippertjies met ons kaalvoete sukkel tot in die middel van die kamp by die "ablusieblokke".  Hierdie keer het ons dit in "style" gedoen. Van al die minder plesierige dinge van kamp is die ver loop tot by die toilet in die nag een van die minder lekker dinge...teen die tyd dat jy terug is by jou tent kan jy amper nie meer slaap nie.  Die eerste aand het ons die mooiste sterrehemel gesien wat ons seker nog ooit gesien het, want by Durras is bykans geen stadsliggies naby nie en als was pikdonker op die strand, met net die glimmende golwe in die voorgrond.

Markus het my gehelp met die braaiery in die aand en ons het gesorg dat ons ten minste 3 keer braaivleis hou.

As ek sê dat ek elke dag gesnorkel het oordryf ek nie, sommige dae was dit selfs twee keer.  Ek het eendag self twee kilometer gestap om te gaan snorkel op 'n plek.  Batemans Baai is ook deel van 'n "Marine Sanctuary" of Marine Heiligdom en mens kan dit duidelik sien, want visse wat rondom Sydney maar doodgewone grootte is, is in hierdie geweste baie groot.

Ek was hierdie keer baie gelukkig om twee keer af te kom op 'n rog of "ray" wat ek nog nie voorheen gesien het nie.  Die een se lyf was omtrent so 50 cm in deursnee en die een wat ek hieronder afgeneem het was so 40 cm.  Dit het, anders as 'n sand rog nie 'n pylvormige stert nie, maar dieselfde stert as 'n haai (net soos die "shovelnose ray" wat ek so 'n rukkie gelede afgeneem het.  Ek kon sowat 'n meter van die vis af kom en ons het vir 'n kort oomblik in tyd mekaar goed in die oog gehou voordat dit grasieus weggeswem het.  Markus het langs my gesnorkel toe ek die een hieronder afgeneem het.

Ek het lank gesoek om uit te vind wat dit is, maar uiteindelik bepaal wat die rog se naam is:
'n Fiddler ray / Banjo haai (Trygonorrhina fasciata)
(Hier is nog 'n foto op 'n ander website)

(Kliek op die fotos om te vergroot)

Dit was die mooiste rog wat ek tot nou toe gesien het. Ek het aanvanklik gedink dit moet 'n soort haai wees ondat die vis se ster heeltemal anders lyk as wat ek gewoond was.  Ek het een by die suidelike punt van Suid Durras gesien, en die tweede een by Gorilla Bay.  Hierdie ray is deel van die familie Rhinobatidae wat Kitaarvisse genoem word omdat dit 'n stert soos 'n haai het, maar met 'n plat lyf.




Toe ons by North Head gesnorkel het, het ek afgekom op 'n Southern Eagle Ray (Myliobatis australis).  Dit het 'n baie lang stert gehad (in teenstelling met die kort benerige stert van die ander) en het stadig verby my geswem gekom.  Hier is 'n foto van een wat iemand anders naby Wattamolla geneem het (naby waar ons ook al gaan stap het).

Ek het heelwat "Sand Rays" gesien hierdie keer, op een plek by Suid Durras het ek sommer meer as 12 getel wat onder die sand teen die rotse gelê en wegkruip het.  Hulle is baie volop in die vlak sandbanke naby die strand.

Ek het hieridie keer nog 'n ray gesien wat amper geen stert gehad het nie, maar meer gelyk het soos 'n ovaalvormige valletjies tafeldoek.  Dit is die eerste keer wat ek so iets teegekom het en het aanvanklik nie geweet wat dit is nie. Dit het deur die water beweeg deur met sy hele lyf golwende bewegings te maak.  Ek het een by Suid Durras sowel as by Gorilla Bay gesien - ek het nou net toe ek op die Internet gesoek het vir fotos gesien dit was 'n "Coffin Ray" of "Electric numbfish" (Hypnos monopterygium).  Ek het by Suid Durras dit 'n geruime tyd gelê en dophou so 5 meter onder my, dit was net so om en by 30 meter van die strand af by die rotse.  Dit het so onskadelik gelyk, maar kan mens blykbaar 'n gevaarlike elektriese skok gee.  Hier is 'n video van een in die water.

Daar is 'n magdom visse by Guerill Bay, ek het onder andere 'n pers "Threebar Porcupine fish" (Dicotylichthys punctulatus) daar gesien. Hier is 'n foto op 'n ander webtuiste.

Een soort vis wat daar baie is, is die "Footballer" of Stripey (Microcanthus strigatus)
Hier is 'n foto wat ek van dit geneem het.

Hier is 'n foto wat ek by Guerilla Baai geneem het, dit is net suid van Batemans Bay en is 'n uitstekende plek vir snorkel omdat dit 'n baie beskutte baai het.

Ag man, daar is nog baie ander soorte visse, regte visse, hul ma en hul pa is visse, en ek het nou nie soos die toeriste in die Krugerwildtuin fotos van almal van hulle geneem soos van die rooibokke en bobejane nie.

Soos julle kan sien het ek vir my 'n boek gekoop om al die visse wat ek raakloop te kan identifiseer.  Dit is Graham J. Edgar se boek "Australian Marine Life" (Second Edition) ISBN 9781877069482.  Daar is oor die 1400 spesies plante en vissoorte in die boek.

Verder het ons lekker ge-"bodyboard" in die uitstekende branderry strand van Durras...hier is 'n agter-die-skerms video waar ek bodyboard ry...



Een oggend het ons vroeg opgestaan (soos wat ons gewoonte is) om na die sonsopkoms te kyk.

Die verskillende teksture in die sand in die volgende foto was aan die linkerkant deur die reën van die vorige aand gemaak asook die gety aan die regterkant.

Hier onder is die ligtoring by Kiama oppad na Wollongong.

 

Die vorige foto is natuurlik van die "blowhole" by Kiama geneem.

Nou ja, so het die kort vakansietjie ook op 'n einde gekom, maar dit was ten volle waardeer.