Clovelly Strand

Vandag was 'n heerlike warm somesdag in Sydney.  Ons het gisteraand al besluit dat ons vandag see toe sou gaan om weer bietjie te gaan snorkel of swem in die see.  Alhoewel daar 'n vars windjie gewaai het, is Clovelly heel beskut en kan mens steeds die dag op die strand geniet.  Dus, was Clovelly die aangewese plek om te gaan.  Vanaf die Hills is dit net sowat 42 km se ry deur die paar tonnels in die stad, verby Randwick waar die groot perderenbaan is.

Ek het vandag 'n lekker verassing gekry toe ek op 'n seekat van so om en by 40 cm afgekom het.  Die meneer het in die vlak water net sowat 20 meter van die strand af gelê en homself skaars gemaak.  'n Seekat kan nes 'n trapsuutjie mos van kleur verander.  Hier is 'n paar fotos van die kalant.  Dit lyk vir my soos die "Common Sydney Octopus" en hy is nie giftig soos die "blue-ringed octopus" nie.  Maar belsuit maar self op hierdie bladsy soos watter Australiese seekat dit vir julle lyk.

 

 

Die seekat het sulke ronde pypies langs sy kop wat seker vir asemhaling gebruik word.

Hier is 'n kort video wat ek van die seekat geneem het.  Ek was omtrent so 50 cm van hom af.

Omdat Clovelly so 'n beskutte snorkel plek is, is daar gewoonlik heelwat soorte vissies, soos hierdie skool vissies wat ek afgeneem het. Kliek gerus op die fotos om dit te vergroot.  Die kleure van die visse is baie helder, omdat die sigbaarheid so goed was.  Die sigbaarheid hier by Clovelly is altyd vir my baie beter as by ander strande soos Freshwater waar ek al gesnorkel het,

 

Al hierdie visse het so 40 cm van my af die alge van die rotse af geëet.  Ek hou veral van die volgende foto.  Dit was omtrent 'n ge-wemel van visse.

 

Hier is 'n kort video van die Clovelly Bluey omreing deur 'n swetterjoel gestreepte visse:

En so 'n paar fotos van die Blue Groper / Clovelly Bluey.

Ek hou altyd van die baie verskillende waterplante.  Daar is so baie detail en fyn verskille tussen die waterplante: sommige lyk soos bruin watte, terwyl ander jou weer herinner aan groen seesponse.
 

Daar is ook sulke neon-blou blaartjies aan sommige plantjies, en dit lyk kompleet asof hulle gloei.

En dan is daar weer ander seediertjies wat soos kaktusse lyk:

Hier is 'n vissie wat hom as 'n stokkie vermom het.

Dit was 'n heerlike dag by die strand, ons eerste keer sedert ons weer terug is in Sydney.

Slakkepos gemorspos weeg swaar op die natuur

Al ooit gewonder hoeveel gemorspos ons hier in Oz in ons straatposbus kry per week ?  Wel, hou op wonder, want ek het hierdie week sommer net vir die grap die al die advertensies en gratis koerantjie geweeg wat ons weeklik hier in ons posbus afgelewer kry...'n hele 700 gram.  Dan is daar ook nog ten minste 2 ander koerantjies wat ons in sulke ge-"glad-wrap"-te worsies kry.  En dis net een huishouding!  Dit beteken dat ons in 10 weke sowat 7 kg, en in 'n jaar 'n hele 36.4 kilogram se advertensies kry wat ons op die ou einde net weer in die asblik gooi.  Hierdie Kersfees gaan ons voorwaar baie kersbome afkap...maar in die vorm van kersfees uitverkoping advertensies.

Volgens die Australiese Buro vir statistiek (Hoofstuk 3 van hierdie dokument) is daar nou so bietjie meer as 8 miljoen huishoudings in Australië.  As elk van daardie huishoudings dus 36.4 kilogram gemorspos in 'n jaar kry, beteken dit Australië lewer ten minste 291 miljoen kilogram se gemorspos af per jaar!!  Dit is 291 000 ton papier.  Dit is net so swaar soos 3 Amerikaanse Nimitz Vliegdekskepe.  Indien dit 8 bome neem om een ton papier te maak, kan ons dus bereken dat daar jaarliks sowat 2 328 000 bome afgekap word om te verseker dat ons elke week van al die "specials" in die winkels kan weet.  WAAR KOM AL DAARDIE BOME VANDAAN!!!

So daar het julle dit...

Vier Vrouens in Daisy se Lewe

Van Swerwer se Daisy…

Ons het soos my Swerwer met julle gedeel het so pas van ‘n wonderlike vakansie af teruggekom. Dit was sommer baie lekker om tussen al ons geliefdes te wees. Daar is mos niks lekkerder as om tussen jou eie bloed familie te wees nie, die mense by wie jy jouself kan wees. As mens hier in die verte sit, besef jy gou hoe ongelooflik kosbaar familie is, jy voel letterlik hoeveel dikker bloed as water is.

Jy sien, die ding met my familie werk so. Hulle vou jou behoorlik toe in hulle liefde, jy kan nie anders as om te weet dat hulle lief is vir jou nie. Hulle liefde borrel sommer net oor.

Daisy se ma…

Vat nou maar my ma, as sy jou vashou, is dit of haar liefde om jou vou soos ‘n knus kombersie. Sy druk jou met alles in haar, want sy glo jy is die wonderlikste “babes” op die aarde, dis mos net ‘n ma wat jou so onvoorwaardelik kan lief hê en druk. As sy my vashou, gee dit my sommer baie moed vir die lewe. Dan verstaan ek ook beter van wat die Bybel ons leer….”die liefde oorwin alles”! Dis so lekker. By my ma is daar nie van moed opgee nie, familie staan bymekaar. Sy is ‘n sterk vrou, sy is die mooiste vrou. Maar kyk, my ma vat nie nonsens nie, maar as daar een ding is wat ek by haar geleer het, is dit hoe om lief te hê. Dankie mamma!

Daisy se sussie…

Dan dink ek ook aan my sussie. Sy is die mees spesiaalste sussie. Dit is net so “maklik” om in haar teenwoordigheid te wees. Dis is net so “maklik” om haar lief te hê. Sy is ongekompliseerd, eerlik en opreg. By my sussie kan ek net “WEES”, ek sê dit weer, dis hoegenaamd geen inspanning om in haar teenwoordigheid te wees nie. Ek noem dit haar gawe. Dis asof ek altyd in my mees ontspanne psige is as ek by haar is. Ek weet nie hoe om dit rerig te beskryf nie. Ek hoef haar nie te vermaak nie, ek is vir haar van nature snaaks. Sy kan so lekker skaterlag vir my, saam het ons sommer baie pret. As ek by haar is wil ek soos Mr Bean maak, daai selfvondane kyk vir die wêreld gee, grinnik en sê: wê pê…dis tog MY sussie daai. My sussie is seker een van die sterkste vroue wat ek ken. Sy moes al in baie moeilike omstandighede kop bo water hou, maar sy doen dit altyd met grasie, met ‘n regop en fier houding. Sy is terselfdertyd vroulik, warm en sagmoedig. Ek is so lief vir haar en sy vir my. Ek sal een prentjie van die vakansie altyd saam met my dra, waar ek knus langs haar op die bed gelê het, nadat ons natuurlik lekker die Sarie of Rapport gelees het, en in mekaar se oë kon kyk en weet ONS IS SUSTERS!

Daisy se Antie…

Een sin: My Antie Plaas is vrek snaaks. “I laugh me dead”. Kyk, by haar is ek eenvoudig uitbundig stuitig. Ons vat elke situasie en verrek en verdraai en begiggel hom. Haar hande staan vir niks verkeerd nie. Sy is baie kreatief en baie lief vir haar kinders. Sy is my liefste Antie.

Daisy se skoonma…

Ek beledig haar eintlik om haar my skoonma te noem. Want sy is dit nie. Sy is seker die mens wat die hardste kan werk, wat haarself die meeste opoffer vir ander en dit met ‘n groot “smile” doen. Sy maak die heel lekkerste melktert in die hele wêreld. Sy het by die Vader die gawe van gasvryheid ontvang. Dis vir haar die heel lekkerste lekker om vir haar kinders ‘n lekker bord kos voor te berei. Sy is ‘n baie goeie ouma vir my kinders, niks is vir haar te veel moeite nie. Sy het 'n juweel van 'n man vir my grootgemaak. Dankie mamma.

Ten slotte, hierdie is die vier vrouens wat in my lewe ‘n groot impak gemaak het, by wie ek iets geleer het, wat van my ‘n beter mens VIR die samelewing gemaak het. Viva!!

Erens in die Groot Karoo...

Ek ly nog so bietjie aan "Jet-lag" (of noem 'n mens dit vlug-vertraging) na 'n hele maand se kuier in Suid Afrika.  Dit is seker ook die rede dat ek reeds vieruur vanoggend groot-oog wakker gelê het in ons bed.  Toe staan ek maar op en maak die beste van 'n wonderlike dag wat voorlê...  En hoe dan anders as om op ons stoep na die voëls te sit en luister na die natuur se stem en my hart se gevoelens.

Dit was 'n lekker kuier.  Ek is baie lief vir my familie.  Dit was so lekker om hulle weer te sien in lewende lywe, om hulle in die oë te kyk, om hulle 'n drukkie te gee.

Ons is Vrydagaand 25 September hier weg en het Vrydagaand 23 Oktober weer hier geland.  Ons het via Singapoer gevlieg.  Die hele "trippie" met die vliegtuig, insluitende die wagtye en konneksievlugte was so 24 uur lank.  Suid Afrika is hartseer-vêr van Australië af !! Aartappel-moeder vêr...  Die jaar se spaar was die moeite werd.

Dit was weer lekker om:

• om saam met familie te kon kuier en sommer oor nonsens te gesels
  
• mense in die winkels te hoor Afrikaans praat
• telke male houtvuur braaivleis te hou
• Afrikaanse musiek CDs op die rakke te sien
• Huisgenoot te lees
• Wimpy se ontbyt te eet en koffie te drink
• Spur toe te gaan
• Nuwe Afrikaanse musiekante in die winkelsentrums te sien optree
• Jellietots, Pro-nutro en biltong blare te koop
• Ou vriende te sien
• By my ouers in die Karoo te kon kuier
• Om by die Hartfees in Beaufort Wes na Lize Beekman se optrede te kon wees
• om op 'n Karoo plaas Karoo skaaptjops en tuisgemaakte roomys met arbeikonfyt te kon eet
  

Ons het gekuier in Centurion en selfs gaan kuier en ysskaats in Montana, het ook besoek afgelê naby Kranspoort in Mpumalanga en toe na Beaufort Wes in die Karoo toe.

Hier is die braaivleisvuur by Antie Plaas hulle se plek "Kulula" in Kranspoort.

Ons het te lekker gekuier, en selfs 'n nuwe sêding geleer om in Aus te gebruik - I LAUGH ME DEAD ! (Dit beteken : Ek lag my dood, vir die mense wat nou nie Boere Ingels verstaan nie...)

Ons het by George in die tuinroete geland en toe deur die Outeniqua berge, die Klein Karoo, Meiringspoort in die Swartberge en tot in die Groot Karoo.

Die Outeniqua berge.

'n Foto in die Klein Karoo

Op die N12 deur Meiringspoort in die Swartberge

Oppad na Beaufort Wes in die Groot Karoo

Reënwolke in die Karoo

Met ons aankoms in die Karoo het 'n heerlike bui reën uitgesak. Ek het die volgende foto daar in Beaufort Wes geneem by my Pa se huis geneem.   Ons het die Saterdag by die Gamka Oos Kerksaal na Lize Beekman se optrede gaan kyk.  Sy het meer as 12 liedjies gesing.
 

Ek het 'n boer sien dans in die Karoo

(Lize Beekman)

Sit 'n bietjie langs my

Ek het ver gery op ‘n nuwe pad vir die eerste keer
êrens in die Groot Karoo
Dit was die langste tyd van byna niks,
Maar die kortste pad na waar ek wou wees
Ek het verlang na die see
Dit was ‘n groot verdwaal op ‘n reguit pad
Ek het noord en suid in die veld verlê
Maar na ‘n prentjie op ‘n plaaspad
Was ek seker ek ruik die reën

Ek het ‘n boer sien dans in die karoo
Met sy hoed in die hand – dakloos in die water van bo
Ek het ‘n boer sien dans in die karoo
Hy sê: “ons noem dit hier Genadewater, meisiekind
Hierdie reën – hierdie water bly ‘n seën”

Ek het stilgestaan op ‘n nuwe plek vir die eerste keer
êrens in die Groot Karoo
Dit was die mooiste plek van byna niks
Op ‘n plaas met die naam Berlin
Toe die hemel die aarde seën

Dit was soos huistoe kom op ‘n reguit pad

Ek en ‘n vreemdeling met die hoed in die hand
‘n prentjie op ‘n plaaspad
die stof, die dans en die reën

Ek het ‘n boer sien dans in die karoo
Met sy hoed in die hand – dakloos in die water van bo
Ek het ‘n boer sien dans in die karoo
Hy sê: “ons noem dit hier Genadewater, meisiekind
Hierdie reën – hierdie water bly ‘n seën”

Gaan kry gerus vir julle Lize se liedjies by Rhythmonline:
Die CD "Iemand het gesê" met 'n Sonneblom uit Bethlehem op
Die CD "Draadkar oor die see"
Die CD "Lullabies"
Die CD "Cake" met Soutmansland se kenwysie op

Hier is 'n foto van my ma se lekker kos...gegeurde hoender eenpotgereg, gegeurde rys, groenboontjies met aartappels, soetpatas met malvalekkers, pampoenkoekies, en lekker Kaapse wyn, waarna ons Malvapoeding met vla en vrugtekoek geëet het...en byna elke aand met familie gekuier.

Hier is 'n moewiese kriek op 'n kaktus in die Karoo.

En 'n by op 'n vygie.

 

In my ma se tuin groei hierdie vygies beter as die gras.

 

'n Lekker pot Aarbeikonfyt of stroop wat spesiaal vir ons op 'n Karooplaas gemaak is.

 

'n paar "Ladybirds" in 'n roostuin op die Karooplaas.

 

 Die mense was baie gasvry...dankie nogmaals aan: Andrew en Linda

Nou is ons terug in Sydney.

Vandag voel vir my amper soos die eerste dag van 'n nuwe begin.  Op 'n manier voel dit of ek ons lewe hier nou met beide hande kan beetpak.  My hart is gerus.  Ek voel ek hoort hier...

Hierdie volgende video van Matt het my laat dink dat ons almal op aarde so baie dieselfde is.
Wat dink julle aan nadat julle dit gesien het?



Hier is 'n kaart van waar hy oral besoek het...

Die nuwe dag breek met nuwe hoop in sy hand

Dit is net na 5, vroeg op 'n Vrydagoggend. Die son is nou net besig om op te kom oor 'n splinternuwe dag. Alles begin nuut, al die foute en gesukkel van die vorige dag is verby. 'n Mens kan elke dag nuut begin, met 'n skoon bladjie. God se ontferming en liefde is elke dag vir ons nuut, die verlede is verby.

Maar dít sal ek ter harte neem en om dié rede bly ek hoop:
deur die liefde van die Here het ons nie vergaan nie; daar is geen einde aan sy ontferming nie,
dit is elke môre nuut. U trou is groot.
Ek sê vir myself: Die Here is my lewe, daarom hoop ek op Hom.
Klaagliedere 3:21-24

Ek het vanoggend hierdie voëlklanke vanaf ons agterstoep afgeneem.  Soms voel dit of ons in 'n botaniese tuin bly, met al die magdom lewende klanke om ons.

'n Eg Bloemfonteinse stofstorm in Sydney

Toe ons vanoggend wakker word het dit gelyk of ons op die oppervlak van die planeet Mars was. Die lug was bloedrooi.  Ons was binne in 'n reusagtige stofstorm vasgevang. Die laaste keer wat daar so 'n groot stofstorm hier was, was 70 jaar gelede in 1939.  Die buitengewoon warm temperature het 'n laagdrukstelsel oor die kus veroorsaak wat buitengewoon sterk winde van oor die 100 km/h vanaf die binneland laat waai het. Die resultaat was dat meer as 70000 ton rooi woestynstof van die binneland af na die kus gewaai het.

Die bron van die baie stof is die groot binnelandse panne in die "Lake Eyre" omgewing.  Hierdie gebied is die laagste punt in Australië en sowat 15 meter onder seevlak.  Die meer se gemiddelde diepte is 1.5 meter met 'n totale oppervlakte van 9500 vierkante kilometer (Meer as die helfte die oppervlakte van die hele Gauteng (17000 km2).

  As gevolg van die groot hoeveelhede reën die afgelope jaar het daardie omgewing 'n baie groot invloei van rivierwater gekry wat baie meer sediment die binneland ingeneem het as normaalweg.  (Baie riviere hier in Australië vloei mos na die binneland om hierdie groot mere/panne te voed.) Kyk bietjie na die fotos van Lake Eyre op hierdie webblad.  Soos wat die panne dan weer opdroog bly al daardie rivierbedding sediment dan agter....totdat winde soos vandag dit na die kus bring.  (Sydney's red storm: where it came from)

Normaalweg

Vanoggend

 

 

Gaan kyk gerus na hierdie video by die Sydney Morning Herald.

Omtrent die hele New South Wales was bedek met die stof sodat baie internasionale vlugte op 'n ander plek moes gaan land. Hulle noem dit nie die Red Centre vir niks nie.

Nou is alles darem weer oopgetrek....

Dit laat my mos nou terugding aan daardie Vrydag (14 Januarie 2005) wat ons oppad terug was op die N1 vanaf Beaufort Wes in die Kaap.  Ons het deur Bloemfontein gery en 'n soortgelyke stofstorm teëgekom.  Die lug was net so onheilspellend donker van die stof in die lug.  Hier is so 'n paar fotos wat my vrou geneem het terwyl ons in die kar oppad was terug Pretoria toe.