Die vistermanstorie

Nou die ander dag kry ons mos die lawwe bevlieging, siende dat ons mos nou by die see bly, om vir ons 'n visstok te koop om bietjie langs die see te gaan lyne en hoeke natmaak. Dit was nogal my vrou se idee. Haar oom het mos gereeld vir 'n visvang ekspedisie suidkus toe gegaan. Toe ons die laaste keer by die Suidkus in Suid Afrika was, het ons daar iemand ontmoet wat vir ons een van sy visse gegee het sodat ons dit vir ontbyt saam met lekker botter en suurlemoensous kon gaarmaak.

Kyk, wat ek nou van visvang weet is ontrent net dit wat ek op SURVIVOR gesien het - en dit was hoofsaaklik hoe om jou vislyne, hoeke en visstokke onder die water en tussen die rotse te verloor. Maar nou ja, wie nie waag nie wen nie. Hoe sal mens nou weet hoe dit voel om iets te doen as mens dit nie self probeer het nie?

So kom dit toe nou dat ek vir my 'n visstok en "tackle" by die viswinkel op die hoek gaan koop - saam met 'n hele sak bevrore prawns vir al die visse wat ek die volgende dag sou uittrek. Kyk, wat ek van visvang weet is omtrent net genoeg om nie die vishoeke deur my vingers te haak nie. Hoe dit ook al sy...die Sondagaand net voor die openbare vakansiedag wat ons hier gehad het op die Maandag, sit ek toe hier en vistermansknope oefen. En waar kry ek die inligting - net waar 'n respektabele IT ou dit moet kry....op die Internet met Google natuurlik. Dit help nogal as mens weet waar die sinker en die hoeke kom - en "Voor aan die lyn" is nou nie juis genoeg beskrywing om dit regtig te gaan doen nie. Ek besluit toe maar dat die sinker aan die punt moet kom en die hoek op 'n aparte "leader" lyn. Beide word dan aan 'n "swivel" vasgemaak wat help dat jou vislyn nie opwen nie. Hierdie gedoente noem mens 'n "rig". Ek het toe maar vir my so 3 of 4 hoek-swivel- en sinker kombinasies geprakseer en dit in my spiksplinternuwe visboks geprop - net reg vir die volgende dag se visvangsessie by die see. Ek het selfs 'n coolbox saamgeneem, want mens weet mos nie met watse knewels mens by die huis gaan aankom nie, en ek wil mos nie met warm vis by die huis aankom nie.

Intussen het vroulief solank die koffiefles en toebroodjies reggekry vir die volgende oggend se "piekniek" by die see. Want sien...die volgende more word daar baie vroeg opgestaan in hierdie familie wat normaalweg so bietjie sukkel om uit die bed op te staan. Ons het die wekker vir so 5 uur gestel, want teen 7 uur, wanneer die son sy skrefiesoë so oor die seewater uitsteek wou ons reeds by die viswaters wees.

Mens wil alles natuurlik wettiglik doen, so terwyl ek sit en vislyn "rigs" knoop met die "Trilene" knoop, om hoeke en sinkers aanmekaar te koppel, sit vroulief en doen navorsing oor waar mens kan registreer vir 'n vislisensie in NSW. Op die NSW Departement van Primere Industrieë se webtuiste van Vissery en Landbou kan mens alles lees oor die reëls wat betrekking het soutwater visvang.

Die eerste ding om te doen is om die Soutwater Visvanggids vir 2008 te bestudeer. Dit bevat 'n lys van al die soorte visse en wat die wettige beperkings is op die groottes van al die verskillende tipes vis. Mens kan alles lees oor die lisensiefooie as jy net wil visvang vir ontspanning. Dit kos $6 vir 'n 3 dag visvanglisensie, $12 vir 'n maand, $30 vir 'n jaar en $75 vir 'n drie jaar lisensie. Mens kan die lisensie sommer hier aanlyn met jou kredietkaart koop en dan die lisensie uitdruk op jou Printer. Sorg net dat jy die uitgedrukte lisensie by jou het....veral as jy WEL 'n vis uittrek...

Hier is 'n webtuiste wat al die soutwater visvangplekke naby Sydney aandui.

Dit was 'n baie aangename ontmoeting met die nuwe oggendson oor die see. Daar het niks wind gewaai nie en die warm strale van die opkomende son het sy vingers so deur mens se hare getrek.

Vol hoop en verwagting suiker ons toe af na Harbord strand, vol geloof en verwagting dat ons vandag gaan visse vang. Dit was 'n pragtige dag by die see. Ons het net Suid van Curl Curl strand plaas geneem (tussen Harbord en Curl Curl). Daar was reeds 2 vistermanne besig om hulle lyne nat te maak...of om aas vir die visse te voer, want ek het hulle niks visse sien uittrek nie. Ek het die ander vistermanne eers so gestaan en dophou en toe my eie "hand aan die ploeg geslaan".

Ek besluit toe ook maar om self so 'n paar prawns aan die lyn te kry en in te gooi. Skoonma in Suid Afrika het so ewe die vorige aand geskerts oor die telefoon en gesê ons moet miskien maar eerder die prawns gaarmaak dan sal ons ten minste bietjie seekos inkry. Maar so maklik laat ek nie myself afsit nie. Ons het sommer so op die rotse gestaan en ek het my eerste gooi gegooi. Maar helaas...geen sinker het soos 'n projektiel deur die lug getrek nie - die vislyn was nog om die hakie wat keer dit dit afrol - dit het eerder soos 'n slingervel gelyk. A-ha, nou sien ek hoe hierdie ding aanmekaarsteek...het ek by myself ge-prewel en die sinker met een fel "swoep" van my arm die diepsee ingeslinger. Bykans dadelik het dit gevoel of ek iets aan die lyn gehad. het. Naarstiglik het ek begin katrol....'n gevoel van opgewondenheid het in my begin opwel. Later het die katrol sommer so begin vluit, maar geen vis in sig nie. Toe ek my weer kon kry was ek in 'n worstelstryd met die rotse net so skuins onderkant my gewikkel...en nie een van ons twee (ek of die rots) wou bes gee nie. Ek het "geveg" om die eienaarskap van my hoeke en my sinker (waarnaan ek so hard gesit en knoop het), maar alles verniet. Die keer het die rotse gewen. Ek het toe maar soos 'n ou visterman my sakmes uitgepluk en die lyn afgesny om 'n ander een van my "rigs" aan die lyn te knoop. Weer het ek dit die dieptes in-geslinger, maar hierdie keer het ek so effe skeefgetrap in 'n holte in die rots en voor ek my kon kry het die prawn langs my op die grond gelê en verder ontdooi. Uiteindelik het ek die prawn weer aan die lyn gehad en weer probeer. Hierdie keer het ek die lyn so bietjie laat ronddryf in die water...maar hoe moet mens nou voel of daar 'n vis aan die lyn is as dit so slap is, toe trek ek dit maar weer in, maar toe haak dit weer vas...

Jy sien, ons het juis so vroeg gegaan omdat ons teen laagwater by die see wou wees. Die gety het teen hierdie tyd weer begin inkom en die golwe het so ietwat teen die rotse begin slaan sodat ek later so bietjie nat begin word het. Na nog so 'n paar visvoersessies en 4 "rigs" later het ek toe maar die aftog geblaas en besluit dit sal lekkerder wees om eerder 'n lekker koppie koffie langs die see op die strand te sit en geniet en ons toebroodjies te sit en eet.

Hierdie seevoëls het die petalje so op 'n afstand gesit en gadeslaan.

Iets wat my altyd opval van die NSW strande is hoe ongerep die plantegroei nog langs die strande is.

Ons het hier langs die gras gesit en kyk hoe tientalle mense met honde van elke vorm en soort vir hul stappie langs die strand gaan. Baie honde was nie eens aan 'n halsband aan nie en hardloop opgewonde saam met hulle base. Loukie was ook natuurlik saam op die visvangekspedisie.

Daar langs die strand kry mens dieselfde bome (wat soos kersfeesbome lyk) as wat ek al in Suid Afrikaanse tuine opgemerk het. Julle sal die volgende seker herken. Die bome maak sulke lang stringe.

Nog iets wat ek opgemerk het is die bome se besondere bas wat kompleet net soos koper lyk wat blink in die son.

Nou ja, die kinders het maar lekker saam met die hond baljaar op die strand en ons het so uur later teruggery huis toe om vir ons lekker ontbyt te gaan maak - sonder vis. Wel, ons weet nou ten minste hoe dit voel om by die viswaters te wees as die son opkom. En om te dink ek was so erg bekommerd of ek nie dalk 'n vis gaan vang wat nie die regte grootte is nie. Soms lag ek lekker vir myself en al my manewales. Nou sal ek maar vir my 'n "regte" vistermansvriend moet kry om my tou-wys, ek bedoel lyn-wys te maak.